Beste lezers,

Het is begonnen! Vandaag offcieel de eerste les Bulgaars gehad. Ik zit in klas B1, wat betekent dat ik klassen A1 en A2 onder me heb. Ik zit dus ergens in de middenmoot. Niet slecht voor iemand die nooit serieus iets aan Bulgaars heeft gedaan dacht ik zo.

Ik heb een mooie kamer, met eigen douche en toilet. Voor 50 E extra heb ik weten te regelen dat ik de kamer voor mezelf heb. Een manko: de douche en het otilet zijn min of meer geintegreerd, dus als ik douche wordt het toilet ook nat. Maar goed, ik klaag niet.

De universiteit is op Platonische leest geschoeid. Plato stelde zich de menselijke geest voor als een gevangene in een grot, die de grot moet ontvluchten en de berg der kennis moet beklimmen. De universiteit lijkt het een goed idee te hebben gevonden: de universiteit ligt boven op de Sveta Gora (Heilige Berg) en de geest die hier iets wil leren, heeft de eer om in de bloed hitte een half uur aan alpinisme te moeten doen. En dat terwijl het weer eigenlijk aanleiding geeft om permanent in de grot te blijven waarvan Plato vond dat we eraan moesten ontsnappen.

Het zou echter allemaal niet zoveel uitmaken, als het universiteitsnetwerk niet was overvallen door een of ander virus, waardoor het finaal de vernieling in is geholpen. Om nu bij internet te komen, moet ik een uur lopen. Door de bloedhitte. Ja, lezers, ik heb er wat voor over om jullie te berichten over mijn avonturen hier!

Overigens is de organisatie hier uitstekend. Ik kan niet anders zeggen. Alles doet het, alles werkt, en de kamers zijn echt heel mooi. De openingsceremonie was erg ' couleur locale', met langdurige speeches van allerlei beroemde Tarnovoers. De directeur van de zomerschool spreekt gek genoeg vloeiend Servisch, aangezien hij in Nis heeft gewerkt als docent Bulgaars. Iedereen is hier echt heel vriendelijk en behulpzaam. Ik denkd at ik aan het eind van deze cursus echt wat Bulgaars ga kunnen spreken. Om dat proces te versnellen, ben ik vandaag naar een seminar over het antieke Thracie geweest. Ik verstond de grote lijnen, maar goed, een mens moet ambities blijven koesteren.

Zhivot i zdrave, en tot de volgende keer!