Lieve lezers,

Als voorbereiding op mijn jaarlijkse zomerreis, hier dan eerst iets over mijn land van bestemming, Bulgarije. Bulgarije ligt ingeklemd tussen Roemenie in het noorden en het land dat hoogstpersoonlijk onze geliefde euro ten val bracht, Griekenland, in het zuiden. In het westen grenst het land aan de Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonie (deze belachelijke naam is het gevolg van Griekse gevoeligheden; Griekenland mag dan gezakt zijn voor zijn boekhoudexamen, het heeft een dikke 10 plus voor geschiedenis).

De hoofdstad van het land heet Sofia en is genoemd naar de kerk van de Heilige Wijsheid, die genoemd was naar de Aya Sofia in Istanbul.Voor de omdoping heette de de stad Serdica (Serditsa). Sofia is de hoofdstad van Bulgarije sinds de onafhankelijkheid in 1878, hiervoor waren de hoofdsteden achtereenvolgend Preslav (nu gereduceerd tot een bergdorpje, maar nog wel het predicaat ' veliki' oftewel ' groots' dragend) en Veliko (ook al groots) Tarnovo. In deze laatste stad ga ik mijn taalcursus Bulgaars doen.

Bulgarije kent periodes van onafhankelijkheid, maar kent ook periodes dat anderen de dienst uit maakten. De Grieken, Turken en Russen hebben allemaal geprobeerd om van Bulgarije een soort van kolonie te maken. Dit ging lang niet altijd zonder slag of stoot: wie Bulgaarse geschiedenis leest, moet wel tegen bloed kunnen.

De overheersende godsdienst in Bulgarije is het Orthodoxisme, dat vertegenwoordigd is in de Bulgaars Orthodoxe Kerk. Veel Bulgaren zijn echter maar zeer oppervlakkig gelovig, aldus een kennis van mij in Sofia. De tweede religie van het land is de Islam, die door de Turken in de 17e eeuw te vuur en te zwaard is opgelegd aan een aantal bergdorpen in de Rhodopen. Het is niet moeilijk voor te stellen dat de Islam vanwege zijn bloederige connotatie en verband met de voormalige koloniale overheerser weinig geliefd is in Bulgarije.

Het Bulgaars is een Zuid-Slavische taal en daarmee een zusje van het Servokroatisch, mijn Slavische hoofdtaal. Kenmerkend voor het Bulgaars is het wegvallen van de naamvallen, hetgeen erg zeldzaam is voor Slavische talen. In de ogen van iemand die het Servokroatisch machtig is, bekleedt het Bulgaars ongeveer de plaats die het Zuid-Afrikaans inneemt in het oor van een Nederlander. het Bulgaars compenseert deze eerste vereenvoudiging door een utiermate complex werkwoordsysteem dat in staat is talloze kleine nuances weer te geven. Het Bulgaars wordt geschreven in het Cyrillische alfabet, net als het Servisch, Macedonisch, Oekraiens en het Russisch.

Bulgarije kent een eeuwenoude cultuur. Een van de mooiste voorbeelden daarvan is de zangkunst, die hoog verheven is in haar complexiteit en verfijning. Zingen is hoofdzakelijk een vrouwenaangelegenheid; de mannen bespelen de instrumenten.

Voor de liefhebbers van muziek met mannenstemmen (atypisch voor Bulgaarse muziek):

http://www.youtube.com/watch?v=Dtktd_AZpdo&playnext_from=TL&videos=7cXMogrG1Bc

Hier dan voor de liefhebbers van vrouwenstemmen (meer traditioneel):

http://www.youtube.com/watch?v=Ycdn75RbuuE&playnext_from=TL&videos=Mchj4iW5rRA

Tot zover deze mededeling!